Vakantie

Allereerst een gelukkig 2009 aan iedereen gewenst! Hoop dat jullie geen vingers of andere lichaamsdelen zijn kwijt geraakt tijdens het afsteken van astronauten en cosmonauten!
De vakantie zit erop! Nog een dikke 3 week en ik ben alweer terug in Nederland, maar eerst zal ik jullie onze verhalen vertellen van wat wij allemaal hebben gedaan…
19 december vertrokken wij met onze gehuurde Nissan Tiida richting Plettenberg Bay. Dit is zo’n 5 uur rijden vanaf Port Alfred, dus we hadden op den duur wel zin in een lekkere lunch. Mocht er het toeval bestaan dan een Nederlands stel hun eigen winkeltje/restaurantje heeft geopend op onze route. Ze verkopen daar zoveel Nederlandse producten, zoals kaas, hagelslag, stroopwafels, de AllerHande en… een broodje met kroket. Dat werd een prima lunch dus!!
Vlak voordat je bij Plett aankomt, heb je het Tsitsikamma National Parc. Daar heb je weer het plaatsje Stormsriver en de Bloukrans Bridge. Van die Bloukrans Bridge kan je bungeejumpen… van 216mtr hoog.
We hadden al genoeg verhalen en filmpjes gezien van andere studenten en ze hadden ons aangeraden om eerst een kaartje te kopen en daarna pas naar de brug te kijken. Je krijgt dan een Jumper nummer (ik was Jumper 93) en dan wordt je in een tuigje gehesen. Je gaat met je groepje en je begeleider richting de brug en je krijgt vlak voor de brug nog een uitleg. Je moet met je armen wijd staan, je tenen moeten over het randje en lach in de camera voor je, want dat is leuk voor thuis. Ook waren er twee manieren om in het midden van de brug te komen. De makkelijke en de moeilijke manier. De makkelijke was via een tokkelbaan, wat weer geld kostte, en de moeilijke was via een loopbrug net onder de snelweg. Als je op dat bruggetje liep kon je zo naar beneden kijken, want het leek net kippengaas waar je op liep. Ik heb nog nooit zulke bange gezichten gezien van Peter en Justin.. de meiden en ik waren heel cool en relaxed :D
Eenmaal aangekomen op de bungee-jumpplek, stond er vette muziek aan, zodat je nog meer adrenaline kreeg. Ik kreeg ook het fijne nieuws te horen dat ik als eerste mocht springen. Je gaat zitten op een bankje, je krijgt dat alle materialen om je onderbenen/enkels heen en ze wensen je een fijne flight216!! Je wordt naar het randje getild en je lacht nog even in de camera en dan is ’t zover.. 5, 4, 3, 2, 1.. BUNGEEEEEEEEEE!!!!!!!!!!
Geweldig!! Het geeft je zoveel energie en adrenaline dat je de rest van de dag zo’n grote smile op je gezicht hebt dat niks die er meer af kan halen!
Na de bungee moesten we snel doorrijden naar Plett, want het begon al laat te worden. Eerst maar een hapje eten bij de Spur. Dit is een soort Mexicaans/Grill restaurant waar klaarblijkelijk ook miljoenen kinderen welkom zijn. Het was dus niet in stilte eten, maar dat mocht de pret niet drukken. Door eerdere ervaringen wisten we dat als je jarig bent er hier uitbundig voor je wordt gezongen. Peter was het bokje en er werd luidkeels voor hem gezongen en geklapt en kreeg een fijn kinderijsje, kroon en ballon!!
’s Avonds hebben we ons heerlijk verwent met ladingen cocktails in de CuBar.

Zaterdag gingen we door naar Knysna (spreek uit als Nijsna). Dit ligt op een steenworp afstand van Plett, dus daar waren we ook zo. Knysna is een vissersdorpje met een heel leuk haventje. Dus we hebben daar lekker rondgelopen, op een terrasje gezeten en we zijn lekker naar het strand geweest. ’s Avonds hebben de heren voor ons een geweldige pasta maaltijd in elkaar geflanst en zijn we daarna op stad geweest met de andere backpackers in het hostel.

Zondag zijn we naar Mosselbay gereden. Hier hadden we een heel mooi hostel. Een heel oud kasteelachtig gebouw met een super mooie tuin en leuke gangetjes enzo.. we hadden een eigen kamer voor ons vijven en een eigen badkamer… is ook wel eens fijn om niet alles met vreemden te moeten delen. In Mosselbay hebben we een tochtje gemaakt op een speedboot. Met 120km/h gingen we over de golven heen. Door de wind wordt alles zo strak naar achter getrokken dat je het gevoel krijgt dat je een facelift ondergaat. Daarna hebben we gewoon gerelaxed op het strand en ’s avonds weer uit eten geweest. Dit was trouwens een heel leuk en goed Cubaans restaurant. Hier is ook de uitspraak van Cristel ontstaan: “Ik heb aardappelen met bananensaus als toetje”. Alles in het restaurant was ook te koop, de tafel waren daar echt te gek, maar het zal vreemd zijn als ik die mee terug neem naar Nederland.. is nog maar de vraag HOE ik die mee terug moest nemen.

Maandag zijn we door gereden naar Struisbaai. Naast Struisbaai heb je Cape L’Agulhas en dat is het meest zuidelijkste puntje van Zuid Afrika. Het weer was echt super slecht, maar daardoor waren de oceanen die daar bij elkaar komen, weer heel erg wild.
Het hostel was ook weer heel tof. Weer een eigen kamer met z’n vijven en er was gewoon heel veel ruimte in het hostel. We hebben lekker gepoold en weer zelf gekookt. ’s Avonds hebben we fijne contacten gelegd in de bar met een te dronken man. Deze man gaf onze het fijne shotje met tequilla en tomatensap :S Niet te drinken. Hierdoor is wel mijn eerste boodschap ontstaan naar Daniël. Hij heeft wat te zoeken op de muren die daar vol geschreven staan met teksten haha…

Dinsdag vervolgde onze tocht naar Hermanus. Het slechte weer bleef doorzetten, dus we hebben niet veel kunnen ondernemen. Normaal gesproken kan je in Hermanus veel walvissen spotten, maar het seizoen loopt af begin december dus helaas voor ons geen walvissen meer. Dan maar de excursie Great White Shark Cage Diving boeken. Ik was de enige van onze groep die er het lef voor had, maar helaas werd deze excursie voor mij gecancelled, omdat de zee te wild was van het slechte weer van de dag ervoor. Ik baalde er wel van, maar ja je kan niet alles hebben. In Hermanus hebben we lekker geshopt en terrasjes gezeten. ’s Avonds lekker rustig aan gedaan en met de andere backpackers een film gekeken in het hostel en gekletst met andere Nederlanders.

Woensdag 24 december, de dag voor kerst, staat in Hengelo (waar Peter vandaan komt) bekend als kerstmiddag. Gewoon dom zuipen om 10uur ’s ochtends. Dit is wat Peter heeft gedaan en om 2 uur lag hij al te slapen. Het plan dat was gemaakt, betekende dat we kerst zullen doorbrengen in Stellenbosch. Ik weet het, het klinkt heel vervelend om in misschien wel de beroemdste wijnstreek van Zuid Afrika kerst te moeten vieren.
Stellenbosch is een studentenstadje, maar helaas is het hier helemaal uitgestorven tijdens de vakantie (op zich logisch). Op eerste kerstdag ben ik met de jongens wezen touren en hebben we Stellenbosch en omgeving onderzocht. Echt super mooi.. ik vond het op sommige plekken echt op Noord Italië lijken. Je hebt er bergen en mooie wijnvelden en landhuizen. Dit was reden genoeg voor ons drieën om voor de volgende dag een wijntour te doen.
We begonnen bij de welbekende Ernie Els. We lieten ons hier afzetten door de dames en helaas kwamen we erachter dat we nog een vet stuk moesten lopen naar het landhuis. Ach… hadden we in ieder geval wel een wijntje verdient dachten we zo. We kregen eerst een rondleiding door de wijnkelder. 4000 wijnvaten lagen er opgeslagen van wijnen vanaf 2001. Het unieke aan de wijnen van Ernie Els is dat de vaten maar 1 keer worden gebruikt, daardoor is de wijn ook zo prijzig… het zal wel dacht ik! Het was wel mooi om te zien hoe al die vaten erbij lagen, maar het viel me ook een beetje op dat die Ernie Els een beetje de hemel in werd geprezen met zijn privé kamer waar hij wijn proeft met z’n vrienden en met z’n golfposters om zich heen. En hij houdt ook van andere dranken behalve wijn, vandaar dat er een megafoto hangt dat hij uit een kokosnoot drinkt..
Eindelijk was het moment daar… onze eerste wijn!!! Je moet je voorstellen dat je in een gigantisch landhuis rondloopt en dat je richting de achtertuin loopt. Je loopt naar buiten en je hebt het meest fantastische uitzicht ever. Er is wel plek voor 20 terrastafeltjes, maar ze zetten er heel decadent 6 neer. We hebben hier heerlijk onze eerste 3 wijntjes geproefd en zijn toen doorgelopen naar de volgende wijnproeverij: Guardian Peak. Hier hebben wij ook geluncht. Lekkere kabeljauw met oesters en een bijpassend wijntje uiteraard. Als laatste zijn we naar Alto geweest. Hier hadden ze ook een prachtige wijnkelder met vaten die ook prachtig op elkaar waren gestapeld. Helaas proefden we niet heel duidelijk het verschil meer en hier ontstond de uitspraak van Justin: “Hé, deze wijn is ook lekker!”
Om kerst af te sluiten zijn we uit eten geweest bij een restaurant in Stellenbosch, een prachtige plek aan een beekje met mooie gedekte tafels.. helaas was het eten iets minder.

Zaterdag 27 december was het de dag dat we naar Kaapstad gingen. Eerst hebben we onze Nissan Tiida ingeruild, omdat bij het remmen het stuur zo begon te trillen dat we het niet meer vertrouwden. We hebben hiervoor een fijne Toyota Corolla Sedan voor in de plaats gekregen. Ik was er op voorbereid dat Kaapstad een gigantische stad zou zijn met veel verkeerschaos en onduidelijkheden en drukte. In tegendeel, alles is er zo duidelijk aangegeven en er is geen chaos te bekennen. We hadden dus ook al heel snel ons hostel gevonden en die zat aan Long Street. Dit is DE backpackers straat met alle hostels en hier zijn veel kroegen en clubs te vinden. We hebben eerst het strand ontdenkt in Camps Bay. Hier hebben ze echt de perfecte uitvinding die ze ook in Nederland moeten hebben. Er lopen van die mannetjes rond met koelboxen en roepen de hele tijd: “cold cola, ice, lolly, ice lolly makes you jolly, appletiser makes you wiser”. Echt ik heb me dood gelachen om die mannetjes wat voor vreemde teksten ze uitkraamden. Aan de boulevard hebben we een leuk restaurantje gevonden met een mooi uitzicht op de ondergaande zon en zijn we ’s avonds het nachtleven van Kaapstad in geweest.
Op zondag is bijna alles dicht, behalve een marktje en een vette shoppingmall. Op dit marktje zijn we met z’n allen aan het afdingen geweest en hebben we flink wat souvenirtjes gekocht. Daarna zijn we helemaal los gegaan in de shoppingmall, want we moesten iets kopen voor NewYearsEve!
We hadden kaarten gekocht voor een groot feest boven op de parkeergarage van het winkelcentrum. Het feest was georganiseerd door HET radiostation van Zuid Afrika en Bacardi, volgens andere mensen en reclames beloofde het echt iets groots te zijn. ’s Avonds gewoon weer lekker een drankje wezen doen in Long Street.
Doordat je eigenlijk maar zo kort in Kaapstad bent, hadden we en planning gemaakt van vereisten. Maandag was het tijd voor de Tafelberg en meer. Normaal gesproken laten ze niemand op de Tafelberg als het slecht zicht is en het er waait. Nou, wij stonden bovenop de Tafelberg met een zicht van nog niet eens 10 meter en een windalarm!!! Beetje jammer, maar ik heb erop gestaan.
Daarna zijn we door gereden Simon’s Town. Hier kan je naar de Zuid Afrikaanse Pinguins. Wel grappig om die beesten in het wild te zien in ZA. Die beestjes lopen zo grappig en zijn zo klunzig dat je er wel om moet lachen. Omdat de dag nog lang niet om was zijn we doorgereden naar Cape Point en Cape of Good Hope. Het meest zuid-westelijke puntje van Zuid Afrika. Helaas door het slechte weer geen mooi lang uitzicht, maar ja je kan niet alles hebben.
’s Avonds lekker gechilled met Peter en Justin. De dames waren verhuist naar een ander hostel, omdat zij het er te smerig vonden. Ach ja… zijn waarschijnlijk van Swinderenstraat 26a niet gewend :P
Tijdens de avonden met Peter en Justin hebben we flink gekaart en gedronken, vandaar dat daar ook weer uitspraken van zijn gekomen.. Peter: “Ik speel het liefst tot het eind mee” en ik: “Mag ik die fles met alcohol?”.

Dinsdagochtend zijn we naar The Green Market geweest. Dit is een klein marktje met (jaja) souvenirtjes. Hier hebben we nog meer dingetjes gekocht en zijn Cristel en ik nog op de vlucht geweest voor een enge man waar Cristel een foto van had gemaakt. Die man liep met allemaal dingen op z’n hoofd en Cristel maakte er een foto van. Toen wou die man geld hebben, maar er waren meerdere mensen die geen geld gaven dus Cristel vond het ook niet nodig. Die man achtervolgde haar de hele tijd. Toen kwam ik Cris tegen en zijn we op de vlucht geslagen voor die vent en weggedoken achter elk kraampje.. erg lachwekkend en weer een avontuur rijker.
Omdat we onze outfit voor oud&nieuw nog steeds niet compleet hadden zijn we naar de nieuwste shopping mall van Kaapstad geweest. Deze was zo enorm groot en zag er super mooi uit. Hier moesten we wel slagen.. in ieder geval moesten we er dingen kopen. Dat is uiteraard ook gebeurt. Peter heeft het zelfs vol gehouden om met 3 vrouwen een hele middag in een winkelcentrum rond te lopen.. Respect. Justin was zo slim geweest om de toerist uit te hangen en een Hop-on-Hop-off bus trip te doen. Hij heeft wel leuke dingen gezien, maar Kaapstad is toch een ander soort stad met minder cultuur en geschiedenis als er van wordt verwacht. Tuurlijk heb je de apartheid en de zichtbaarheden daarvan nog wel, maar het is niet te vergelijken met een stad als Londen.

Wat doe je het liefste op oudejaarsdag in Kaapstad met prachtig weer.. Precies, bakken!!! Peter en ik lagen om kwart over 9 op ons gehuurde lig stoeltje op het strand van Camps Bay. Op dat moment was het nog heerlijk rustig en hadden we een super uitzicht op de oceaan en op de bergen. Toen ik na een uurtje wakker werd, waren we omringt door tentjes, parasols, kinderen en nog veeeeel meer mensen. Justin kwam rond het middaguur er ook bij liggen en zo zijn wij met ons drieën onze oudejaarsdag doorgekomen. Voor het koken aan hadden we de eerste fles champagne al ontkurkt en zo is de avond door gegaan. Om 11 uur namen we een taxi met nog meer mensen naar het feest en om half twaalf stonden we aan de bar om onze volgende champagne te bestellen. Was super mooi om al het vuurwerk te zien om 12uur!! Maar toch.. vier oud&nieuw toch liever met m’n eigen vrienden en familie dan met de mensen waarmee ik nu was.

Nieuwsjaardag heerlijk lang uitgeslapen en de dag doorgebracht op het strand. En om de eerste dag van 2009 goed in te luiden zijn we uit eten geweest waar ik al tijden over aan t zeuren was… Sushi!! Heerlijk, echt super lekker!! Deze avond konden we niet al te veel drinken, want de volgende dag zouden we gaan skydiven. Dus het werd een rustig avondje kaarten met Peter en Justin en een flesje rose en champagne.. haha

We zouden vrijdag pas om 3uur gaan skydiven en we moesten om 10 uur uitchecken. Eerst dus maar even ontbeten en daarna nog even naar de haven geweest, waar allerlei dingen te doen waren. Omdat het bewolkt werd, belden we voor de zekerheid of het skydiven nog wel door ging.. gelukkig het ging gewoon nog door, maar niks was zo veranderlijk dan het weer.
Dus op naar de skydive.. helaas werd na 3 kwartier wachten duidelijk dat het niet door kon gaan en te gevaarlijk werd vanwege de wind.
Nog voordat we weggingen van het skydiven hadden we alweer een nieuwe skydive afspraak gemaakt, maar dan in Plett. Zondag om 12 uur moest het dan gebeuren, maar eerst op naar Oudtshoorn.

Het was nog een hele trip om van Kaapstad naar Oudtshoorn te komen. De heenweg naar Kaapstad hebben we de Gardenroute en de wijnroute gedaan, op de terugweg wouden we graag Route62 doen. Het verschil is dat de Gardenroute heel groen is, langs de kust gaat en veel heuvels heeft. De wijnroute is kort, heeft bergen en uiteraard veel wijnvelden en de Route62 is heel bergachtig en heeft wegen waar je uren niemand tegen komt. Super mooi om zoveel verschillende omgevingen en natuurgebieden te zien in Zuid Afrika. Dit zorgde er wel voor dat we rond half 10 pas aankwamen in Oudtshoorn. Eerst snel inchecken en toen nog even snel eten. Daarna met Peter onze eeuwig durende strijd in poolen voortzetten en biertjes drinken in de bar.

Oudtshoorn staat bekend om de vele struisvogels die daar worden gefokt. Met 16 maanden wordt er al een fijn biefstukje van gemaakt en ik kan je zeggen… echt lekker!!
Maar op sommige kan je ook rijden en dat wouden wij graag doen!! Niet ver van het hostel vandaan zit een struisvogelfarm, waar je dus op die beesten kan rijden. Samen met onze begeleider reden we naar de plek toe en gingen we de bak in waar zo’n 20 struisvogels in rond liepen. We konden daar plaats nemen en er werd zo een struisvogel gevangen. Er wordt dan een zak over z’n hoofd heen gedaan, zodat ie rustig wordt. Uiteraard moet er altijd iemand de eerste zijn, dus ik was de gelukkige weer om als eerste op zo’n beest te gaan zitten. Ik moest op een trappetje gaan staan, de vleugels van dat beest goed vast houden, m’n been eroverheen zwaaien, naar achterleunen en toen werd die zak van dat beest z’n hoofd afgehaald… Ik heb nog nooit zo hard gelachen. Struisvogel rijden is echt geweldig!!! Iedereen heeft op een struisvogel gereden een paar zijn er van af gevallen. Ook waren er nog twee met elkaar aan het vechten, schijnt dat het vet gevaarlijk is om dan in de buurt te zijn. Zelfs de begeleiders deinsden helemaal achteruit.
Nadat we alle filmpjes en foto’s hebben terug gekeken onder het genot van een drankje op het terras, zijn we doorgereden naar Plett. Dit zou onze laatste bestemming zijn van onze vakantie.

We verbleven weer in hetzelfde hostel, want het beviel ons erg goed. Het was er schoon, gezellig, mooi en vlakbij het centrum. Heel fijn was dat we weer een kamer voor ons zelf hadden en een eigen badkamer. We zijn in Plett uit eten geweest bij een pizzeria, deed me denken aan de Contini-tijd. Chaos!!! Daarna zijn we weer overheerlijke cocktails wezen drinken in CuBar. Niet te laat maken, want om brak uit een vliegtuig te springen was nou niet echt een prettig vooruitzicht.

Zondag 4 januari 2009, onze laatste dag van de vakantie. We zijn begonnen met een extreme activiteit: Bungeejumpen en we eindigen met een extreme activiteit: Skydiven.
Opeens kwam er zo’n relaxte dude aan met piercing en lang haar, hij was wel een beetje oud, maar in ieder geval hij vroeg wie Marlies was. Ja hoor.. VOL een camera in m’n gezicht. Of ik er zin in had en of ik nerveus was en of ik het vaker had gedaan. Nou we zouden er voor gaan!!!!
Tuigje weer aan, uitleg wat ik moet doen als ik uit het vliegtuig spring en dan ik vooral moet blijven lachen!!
Samen met Liesbeth ging ik in een vliegtuigje en hoe raden we het zo… Marlies mocht weer als eerste springen. Op zich was ik niet zo zenuwachtig, ik was meer bang voor het moment dat die deur van dat vliegtuigje open ging.
We hebben een vliegtochtje gemaakt van zo’n 20 minuten en we vlogen boven Plett, Knysna en de oceaan. Heel mooi uitzicht met een beetje bewolking. Als de teller op 10.000 foot stond dan betekende het dat we zouden springen. In de tussentijd vertelde hij hoe ik uit het vliegtuig moest springen. Hij zette eerst zijn linkerbeen op het stepje buiten het vliegtuig, daarna moest ik mijn beide benen op het stepje zetten en daarna zouden we springen. En blijven lachen uiteraard. Nou….. die deur ging open en toen kwam die adrenaline weer naar boven!! Wat vet.. nog even lachen en zwaaien in de camera en toen vol springen uit het vliegtuig. Tijdens mijn vrije val 33 seconden met een snelheid van 210km/h heb ik koprollen gemaakt en gevlogen als een vogel haha.. Ik heb zelfs op wolken gelopen! Het was wel super koud daarboven, maar ook super tof om te doen. Na een achtbaanachtige tocht naar beneden ben ik weer veilig en wel op twee benen geland. Justin en Cristel gingen toen net naar het vliegtuigje toe en die hebben we ook zien springen en vliegen. Moet wel eerlijk zeggen dat het bungeejumpen meer een kick gaf dan het skydiven, maar dat neemt niet weg dat ik skydiven zeker nog wel een keer wil doen. De dvd is als het goed is nu onze kant op aan het vliegen. Dus deze week verwachten we de dvd’s van de skydive… haha ben benieuwd!

Toen werd het tijd om afscheid te nemen van de vakantie. Weg rijden uit Plett en een volgende 5uur durende rit terug naar Port Alfred. Eenmaal thuis hebben we de spullen gedumpt, even snel gebeld met thuis en daarna lekker uit eten geweest bij Links. Hier kwamen we JP ook weer tegen sinds 2,5 week. Hij was met zijn vader aan het reizen geweest, dus er waren veel verhalen te vertellen.

Echt een geweldige vakantie, we hebben hier nog 3,5 te gaan en dan vliegen we weer terug naar het koude Nederland. Nog 3 weekenden en waarschijnlijk gaan we dan nog veel doen.

Iedereen bedankt voor de kaartjes, krabbels, mailtjes, smsjes, telefoontjes enzovoorts… Ga zo door!!! En onthoudt… 30 januari is het weer feest!!!!

Liefs Marlies